İnsanlar ne gördüklerini ve ne duyduklarını kendilerine göre yorumlar ve yaşarlar. Bu yüzden nereden baktığına bağlı olarak, ya karşı taraf ya da kendisi hep suçludur. Ne yaptığının farkında olmadan suçlanan veya suçlayan! Durum itibariyle, eleştiriyi fark edip gardınızı alabilir, kendinizce bir savunma mekanizması da geliştirmiş olabilirsiniz. Bu mekanizma; genellikle yaptığının farkında olmak ve suçu üstlenme görüntüsünde mi? Veya karşı tarafın suçlamalarını bertaraf etmek için suçu üstlenmek mi? Sürekli başkalarından özür dileyen veya kendinizi eleştiren bir tutum içerisinde mi? Bunların tümü anne babanız kavga ederken, bu durumdan sizi sorumlu tutmalarımıydı? Veya, kardeşiniz ya da ablanızdan daha başarılı olduğunuz da, onların üzülmesini önlemek için, başarısız olmak için güçlü bahaneler miydi? Hatırladığınız başka bir olay da olabilir.
Gay Hendricks “Kendi Önünüzden Çekilin” adlı eserinde bunlardan bahsediyor. Özellikle; eleştiri ve suçlama ile saptırma başlıkları, yukarıda ifade edilenlerle ilgili.
Bir durumu eleştirirken veya gardınızı alırken konunun ne kadar uzağında veya yakınındasınız? Belki de, asıl konunun, yakınından bile geçmiyorsunuz. Sadece kronikleşmiş bir eleştiri ve suçlama ile saptırma, halindesiniz. Yakın veya uzak durun, yakınlık ve samimiyet, ilişkilerin bir numaralı düşmanı. İnsanların bu gibi durumlarda birbirlerinden uzak durma veya ayrılmalarına sebep olan ana cümleler; “beni sürekli eleştirmesinden bıktım!”, “beni olduğum gibi kabul etmiyor!”, “benimle ilgili sürekli bir beklentisi var!” gibi.
Aslına bakarsanız, kişinin bunu kendine söylemesi ile bir başkasına ifade etmesi arasında pek de bir fark yok. Cümleler, şu şekilde kendimize dönüşüyor; “kendimi olduğum gibi kabul edemiyorum”, ”sürekli olarak beklenti halindeyim”, “sürekli kendimi eleştiriyorum”.
Böylece, geçmişte yaşanılan hayal kırıklıkları, günümüze taşınır. Bunu size hatırlatan, en yakın arkadaşınız, çocuğunuz, iş yerindeki çalışma arkadaşlarınız veya eşiniz olabilir. Her kim olursa olsun, aslında son nokta sizin ona göstermiş olduğunuz üst sınır probleminizin tepkisidir.
Kısacası; yaftalarsanız, yanlış anlarsınız, sürekli suçlarsınız, vb. Yaptıklarınızın farkında olarak sürekli kendinizi rahatsız buluyor ve bunların değişmesini istiyor musunuz? İlk önce kendinizden başlayın! Tüm cesaretinizle, kendinizin farkına varın. Bunlar benim başıma hala neden geliyor diye düşünüyorsanız, çok uzağa gitmenize gerek yok. Dönüp kendinize bakın! Üst sınır probleminizle tanışın…
