Nedense günümüzde, kendini beğenmişlik, abartılı davranışlar ve kelimeler, olduğundan fazla gösterme, kişinin haddini aşması gibi davranışlar gereğinden fazla pirim yapmakta?
Koçluk mesleğini yaptığımdan beri, (psikolojide de ifade edildiği gibi) kişi özellikle bir şeyi vurguluyorsa orada bir gedik vardır diyoruz. Gedik mi ne? Kişide, çalışılması gereken alan.
Neden mi?
Örnekle açıklayacak olursak, bir annenin sürekli çocuğuna “bağırma!” derken bağırması halidir. Bu durumun dışarıdan nasıl gözüktüğünün farkında olmadan, normal bir halmiş gibi sergilendiği hastalıklı olan tutum şeklidir. Başka bir deyişle; sürekli yaptığımız fakat farkında olmadığımız ve hatta başkalarından da uyarı aldığımız, bir davranış yada düşünce durumu diğerlerinin gözüne batacak şekildeyse, burada gedik vardır diyoruz.
Aslına bakarsanız aynı şeyin tersi de geçerli. Tersi mi? Aslında bireyin doğuştan sahip olduğu özellikleri ile birey olma sürecinde kendine kattıklarını dışarı vuramaması veya vurmaması. Belki de vurmak istememesi. İnsan olma sürecinde buna gerek duymaması. Nedeni; var olan özelliklerin bireye sıradan gelmesi. Hâlbuki hiç kimse diğeri ile aynı özelliklerle doğmuyor. Ama zaman içinde bu durumu ya yadsıyor ya da kanıksıyoruz. Mevcutta var olan özelliklerimiz, başkaları tarafından da sürekli dillendirilip bize hatırlatılmıyorsa, unutuyoruz. Bu hal ve durumumuzun öne çıkarılacak bir şey olduğunu düşünmüyoruz. Kemale erme sürecinde zaten doğal olan davranış modeli de bu olsa gerek!
Mütevazı; Arapçadan kazanılmış bir kelime. “Gösterişsiz, iddiasız” demek. Sıfat olarak; da “alçak gönüllü”. İşte tamda bu manada; alçak gönüllü olmayı başka şekilde değerlendiren cehillerde yok değil. Kendi algılarınca; buna enayilik, aptallık, değersizmiş gibi görünen tüm sıfatları ekleyebilirler.
Fakat “zaman” her daim alçak gönüllü insanların yanında. Tek yapmaları gereken sahip olduklarının farkına varmaları ve bunu başkalarıyla, rahatça paylaşmaları. Babamın bir lafı vardır, tamda bu konuyla ilgili; “- Koyunun olmadığı yerde keçiye Abdurrahman Çelebi denmesi gibi!” Kendi değerinizi olduğundan aşağı görmeyin veya herhangi sıradan bir şeymiş gibi davranmayın! Diğerleri bunu anlamayabilir. Böylece, başkaları da aslında herkesi rahatsız eden davranışları ile rahatsız edecek alan bulamasınlar. Koyun gibi güdülmeden, koyun olmanın değerini, keçilerin elinden alarak yaşama zamanı gelmedi mi?
